Onze ervaring als gastgezin

Dinsdag 09 april 2019
Blogs

Wij zijn Johan en Dery en hebben 4 kinderen waarvan de jongste, 21 jaar, nog thuis woont. Hoe kwamen wij op het idee om gastgezin te worden?

Nou… door een berichtje op Facebook: een kennis had via Into Study Exchanges een bericht geplaatst over een meisje uit Amerika, die door omstandigheden geen gastgezin meer had. Wij keken elkaar aan en zeiden, dan worden wij haar gastgezin! We waren niet geheel onbekend met het leven van een uitwisselingsstudent, omdat onze kinderen ook gestudeerd hebben in het buitenland en er dikwijls mensen bij ons logeren uit andere landen.

Maar helaas, het meisje uit Amerika had ondertussen al een gastgezin gevonden... Wij kregen wel bericht van Into dat ze nog meer studenten hadden. Na overleg hebben we gekozen voor Jana uit Duitsland, haar profiel paste wel in ons gezin. Jana is 17 jaar en ging in Duitsland naar de hoge middelbare school. Ze zou in augustus komen. Voordat ze aankwam hadden wel wel alvast contact via de app. Vast een keer foto’s en berichtjes sturen enzo.

En dan is het zover... het was spannend voor beide partijen. In het begin heeft ze het wel moeilijk gehad, miste thuis en het is toch even wennen in een nieuw land met een vreemde taal en een nieuw gezin. Maar geleidelijk aan vond ze haar draai.

Op school had ze een goede klik en begeleiding, en deed ze mee aan sport en muziek bij de plaatselijke harmony. De taal was wel een struikelblok. In het begin hebben wij wel Duits gesproken, maar na een paar weken toch maar in het Nederlands gaan praten. Wel wat langzamer. We hebben haar vanaf het begin vrij gelaten, niet allemaal regels of wetten. Laat maar zien dat je hier mee om kunt gaan. Jana moest wel zeggen waar ze heen ging en hoe laat ze ongeveer thuis zou zijn, en als ze niet mee at, even een berichtje. Dit ging prima. We hebben zelf met Jana veel steden bezocht, maar ook met haar vriendinnen gaat ze op stap met de trein.

Jana is een leuke, spontane meid, die veel lol brengt in ons huis en gezin. Maar ook een echte puber, met de benen omhoog op de bank, mobiel in de hand. Ze ziet onze andere kinderen als zussen en broer, en ons als ouders. Dus hebben we allebei geluk gehad, dat de klik er is.

Nu medio april beseffen wij, en zij ook, dat het in juli al afgelopen is. Daarom haalt ze er nu nog het maximale uit. We zullen haar in ieder geval missen straks!

Ik denk en hoop dat ons contact blijft als ze straks weer thuis is, aangezien dit jaar voor beide partijen een zeer waardevol en geslaagd jaar was. 

Auteur: gastgezin familie Kobes

Deze website maakt gebruik van cookies.
WhatsApp
073-5941435